Rietje werd twee keer getroffen door kanker en Cees werd nog voor zijn veertigste afgekeurd doordat hij de ziekte van Bechterew kreeg. Een pijnlijke en chronische aandoening in de gewrichten. Op dit moment is hij ook nog eens herstellende van een dubbele longontsteking en bloedvergiftiging. En er waren meer momenten in hun leven waarbij veerkracht hard nodig was.
Cees vertelt over de leukemie die Rietje trof. Het emotioneert hem nog steeds als hij terugdenkt aan de tijd waarin zijn grote liefde in het ziekenhuis lag, terwijl er bijna niets meer van haar over was. “Ze woog nog maar 39 kilo. Toen ze in het ziekenhuis lag dacht ik bij elk telefoontje: nu is het over. En toch bleef ze bleef altijd positief hè!”
En dat is Rietje nog steeds. Haar levensmotto kan zo op een tegeltje: “Het leven is een feest en we zijn allemaal uitgenodigd”. Een mooie en levenslustige kijk op het leven. Hoe zorg je er eigenlijk voor dat je altijd goeie zin houdt en dat het leven een feestje wordt of blijft? Rietje weet het wel. “Wij genieten van de kleine dingen. Kijk nou eens hoe mooi we hier zitten? We hebben toch zo’n geluk dat we hier mogen wonen!” Vanuit Hoogheem hebben ze een mooi zicht op het groen en lopen ze zo het dorp in. Wat ze regelmatig doen. Want, onthoud van Cees en Rietje: doe leuke dingen!
“Dat doen wij samen al 61 jaar. We ontmoetten elkaar op de kermis en ik wist meteen: dat meisje moet ik hebben” vertelt Cees. Vanaf die dag zijn ze onafscheidelijk en gingen ze samen om met de heftige gebeurtenissen in het leven, maar kijken ze vooral naar wat er allemaal wel kan. Cees geeft dan ook graag advies als mensen klagen. “Als mensen naar het negatieve kijken dan zeg ik; ‘Er zijn ook nog leuke dingen in het leven. Het is echt niet alleen maar ellende.’ Als ík toegeef aan de beperkingen die ik heb van mijn ziekte, dan kan ik net zo goed de hele dag in een stoel gaan zitten. Maar ik kies daar niet voor. Je moet het zelf doen, zelf iets van het leven maken. Dat kan een ander niet voor jou doen.”
Liefdevol wijst Rietje naar de trouwfoto die achter haar hangt. “Kijk eens, dit is al 55 jaar geleden.”
Cees: “En zie je hoe knap ik toen al was?” Rietje lacht en zegt trots “We zijn nog steeds zo gelukkig, we hebben een prachtige zoon, lieve schoondochter en twee kleinkinderen waar we trots op zijn, én we doen nog heel veel samen.”
En uit hun verhalen blijkt: dat is nogal wat. Cees is regelmatig bij het tafeltennissen te vinden, Rietje staat nog op de tennisbaan. Ze fietsen graag, leggen een kaartje en zijn wekelijks te vinden in de huiskamer van hun flat. Bovendien kom je ze elke week tegen in het dorp, waar ze op vrijdag met een groep op het terras zitten bij het Hart van Boxtel. Een plek die ze nauw aan het hart gaat en waar menig Boxtelaar het duo van kent. Rietje: “Ik stond daar vroeger bij de garderobe en hing de jassen op. Ik vond het héérlijk om met de mensen om te gaan. Hartstikke gezellig en aan het einde van de avond kwam Cees ook altijd nog. Hij hielp dan met het geld tellen. En elke vrijdag, als we daar zitten met een groep, dan komen we bekenden tegen die er vroeger aan de bar zaten. Da’s toch prachtig?”
Dat is het zeker. Het verhaal van Rietje en Cees is dan ook een inspiratie voor ons allemaal. Zij zijn een voorbeeld van hoe we allemaal wijs ouder kunnen worden: door een positieve instelling, liefde voor het leven, tonen van veerkracht en betrokken te zijn bij anderen. Hun verhaal herinnert ons eraan dat het nooit te laat is om te beginnen met het maken van de keuze voor geluk en het actief nastreven van een fijn leven. En gaat u iets ondernemen? Houd dan altijd goeie zin…