80 en vol liefde

Ik heb voor WOWW ook 80-plussers gesproken. Lang verhaal kort: ik ga een datingbureau voor deze groep beginnen. Want waarom zou je geen zoektocht naar liefde starten als je het ‘alleen zijn’ zat bent? Als je 80-plus bent en je hebt geluk: dan heb je misschien nog wel 2 decennia voor de boeg. Hoe leuk is dat als dat met iemand samen is?

Voor wie niet bekend is met hoe dating tegenwoordig werkt: ik leg graag Tinder uit. Tinder is een app op je telefoon waarmee je liefdespartners kunt vinden door simpelweg naar rechts te vegen op je scherm. Net zoals je foto’s kijkt, alleen dan dus van andere alleenstaanden. Veeg je naar rechts, dat betekent: leuk, ik wil meer weten! En swipe je naar links, dan zeg je nee. Het is oppervlakkig, en soms werkt het. Of je eindigt met iemand die foto's van zijn auto en van zijn hobby forelvissen in zijn profiel heeft staan, en wiens moeder al zijn overhemden strijkt, hoor ik van vriendinnen die Tinderen. Mijn 80-plus-datingbureau wordt anders:

Als eerste zijn er matchmakers die helpen bij de app. Na een gesprek zullen zij een paar zorgvuldig geselecteerde kandidaten voorstellen. Hobby’s gaan boven haardossen en de taille. In plaats van alleen foto’s, draait het profiel om interesses. Heb je na het swipen een match? Dan ga je op een actieve date. Een middag naar de markt, een potje rummikub of samen naar het museum. Voordeel, er is altijd korting te scoren met een 65+-pas…

Het wordt prachtig. Stel je eens voor: twee tachtigers die elkaar vinden, samen lachen om hun mislukte eerste dansles, of uren praten over die keer dat ze de Elfstedentocht keken in zwart-wit. Dus als je binnenkort hoort dat er een datingapp is voor 80-plussers, weet dan dat dit mijn geesteskind is. Alleen wel met een waarschuwing rondom het swipen: pas op voor een muisarm. Dat herstel duurt op die leeftijd nét wat langer.

Ga terug naar columns.