Ouder worden? Alsjeblieft niet!

Ik schrijf voor de campagne Wijzer Ouder Worden. Het doel is even simpel als ingewikkeld: mensen laten nadenken over iets wat ze wel willen worden maar niet willen zijn - ouder. 
We richten ons op mensen tussen de 50 en 85 jaar. De uitdaging? Mensen voelen zich niet altijd aangesproken. Als voorbeeld neem ik de zestigplussers. Je wilt bereiken dat mensen 10 of 20 jaar vooruitdenken. Hoe willen ze straks wonen? Hoe willen ze gezond blijven? Weten de kinderen hoe hun ouders de ideale oude dag voor zich zien? En wat kan daar nu al voor gedaan worden? Het zijn realistische vragen.

Maar ja, er zijn 60-plussers die naar een festival gaan en daar een pilletje pakken. En dan heb ik het niet over Viagra of visolie. Ik ken 67-jarigen die nog werken en bij het woord ‘65+ valpreventie’ denken dat dit gaat over hoe je veilig thuiskomt na een borrel in de voetbalkantine. Ik ken mensen van 55 die bij de term 55-plus-korting nog liever het dubbele betalen. En ik ken mensen van 75 die denken: ‘Later? We zien wel waar het schip strandt’. 

Mensen willen niet nadenken over later. Ze denken: dit gaat niet over mij. Bij velen is 60 het nieuwe 50. En bij sommigen is 80 het nieuwe 60. Op zich prima! Totdat ze een heup breken en niemand ook maar 1 seconde heeft nagedacht over wat er dan bijvoorbeeld op het gebied van wonen (on)mogelijk is. Een keer kritisch kijken naar de woning als je pakweg halverwege de 60 bent, is dus gewoon verstandig. Of investeren in contact met buren, ook aan te raden. Zo loop je niet achter de feiten aan als er plotseling zorg of een sociaal netwerk nodig is.  

Kortom, deze campagne gaat dus wél over jou. Over ons allemaal. Over regie nemen en vooruitdenken. Dus praat er eens over. Desnoods op een festival.

Ga terug naar columns.