“Ik zie nu behoorlijk wat ouderen die eigenlijk te laat zijn. Mensen die niet goed meer kunnen functioneren. Ze accepteren dan simpelweg hun lot en vragen een traplift aan. En dan? Dan kun jij thuis de trap op. Alleen bij het station niet. Bij je kinderen niet. Je loopt immers nooit meer de trap op. Ander voorbeeld. Je kunt niet meer naar de winkel en vraag je een scootmobiel aan. Lekker makkelijk, maar daar kom je dus nooit meer uit. Ons programma Powerful Aging (krachtig oud worden) is een programma waarin we die groep trainen. De mensen komen hier terecht als ze een aanvraag hebben gedaan bij de WMO voor een hulpmiddel. Na een paar maanden zie je al andere mensen. Ze rennen door de gang heen. Met verschillende gevolgen. Mensen voelen dat ze de grip weer krijgen. Ze zijn niet meer bang om te vallen omdat ze weten dat ze zelf weer overeind komen. Ze kunnen weer een elektrische fiets optillen en dus een rit maken waardoor ze fit en gezond blijven.”
“Vroeger was de definitie van gezondheid dat er geen ziektes waren. En nu is de definitie, kun je jezelf aanpassen aan de nieuwe situatie? Als je niet meer zo fit bent of als je een beperking of ziekte hebt, welke keuze maak je dan? Denk aan wat wél kan. Houd jezelf voor: ‘Wat voor leuks ga ik morgen doen? Of iets zinnigs, want dat is ook belangrijk. Of iets moeilijks. Dat is werken aan mentale gezondheid. Omgaan met technologie hoort daar ook bij.”
“Weet je wat het gekke is? Iedereen wil oud worden, en toch ook niet. We gaan ontkennen, ontkennen, ontkennen. We denken bij oud worden aan iets negatiefs. Maar wist je dat ouder worden ook leuk is? Als je wijs oud wordt tenminste, dan is het leuk. Je maakt je minder druk en leeft daarom meer ontspannen. En ja, de achteruitgang komt ook, dat is realiteit. Die kun je niet voorkomen. Je kunt het wél vertragen. Ga wandelen of kom bijvoorbeeld naar de beweegtuin in Boxtel. Er is natuurlijk ook domme pech, hoezeer je ook je best doet. En dan komt het aan op een moeilijke term, de possibility to adapt. Oftwel, hoe pas ik me aan en hoe ga ik ermee om?”
Wijzer ouder worden. Het is iets waar Hans aan wil bijdragen, ook omdat we daar een hoop ellende mee kunnen ondervangen. Een belangrijke tip van hem is er ook voor de jongeren. “Ben je vijftig of zestig? Praat dan eens met je familieleden. Stel de vraag hardop: wat doen we met mama? Een vraag die Diny Stolvoort - Delmee ooit stelde tijdens een van haar lezingen en een zeer relevante vraag. Het gesprek wordt nu niet gevoerd en pas als moeders begint te kwakkelen, dan komen ze erachter. Te laat. Een verpleeghuisarts zei ooit iets moois: zet een zachte landing in. Die is me lang bijgebleven. Zorg dat je, als je fit bent, dat je het regelt, voor als je ooit kwetsbaar wordt. Dan wordt het geen noodlanding. Denk alleen al aan een mantelzorgplan of een toekomstbestendig huis. Er zijn mensen van 80 die moeten verhuizen doordat ze plotseling niet meer zelfstandig zijn. Vroeger kon je in verpleeghuizen in het dorp terecht. Nu moet je naar Kerkdriel of Veghel. Maar als je nu al dat scenario bedenkt, dan kun je als het zover komt in kleine en eenvoudige stappen toch misschien langer thuisblijven. Door fit te blijven en wijs oud te worden, kun je tot op zekere hoogte die verpleegzorg ook voorkomen. Hoe? Je kan die heup-breuk uit de weg gaan door te erkennen dat je ouder wordt. Doe wat wel kan, word fit, blijf fit en ben verstandig. Op je 88e op een klein trapje een lampje indraaien ís niet verstandig. Ook niet als je denkt nog fit te zijn. En nee, je bent de buren of kinderen echt niet tot last als je daarbij om hulp vraagt. Het wordt voor hen pas écht pittig als ze dagelijks voor je moeten zorgen omdat je die kwetsbaarheid niet wilde erkennen.”